ทุกคนกำลังเข้าใจว่า..😏“อ๋อ..พออิ่มแล้วเลือดก็เลี้ยงสมองน้อย..เพราะต้องสลับไปเลี้ยงลำไส้เพื่อย่อยอาหาร”

เรื่องนี้จริงเหรอ? ลองอ่านเฉลยกัน
✔️ จากผลวิจัยของสแตนฟอร์ดระบุว่า มื้อกลางวัน
ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ “การย่นย่อระยะเวลาสู่การสภาวะหลับ”
(อัตราเร่งความง่วง) แต่อย่างใด ซึ่งแน่นอนว่ามื้ออื่นๆ ก็เช่นกัน
เพราะความจริงแล้ว ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานการณ์รูปแบบไหน
“สมอง” จะเป็นส่วนที่ร่างกายสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงมากที่สุดเสมอ
โดยหากเราอยู่ในกิจกรรมที่อวัยวะส่วนอื่นๆ จำเป็นต้องใช้พลังงานสูงเช่นกัน สมองจึงจะสั่งการเป็นลำดับถัดไป
✔️ แต่เราก็ง่วงจริงๆ หลังมื้ออาหารนี่น่า…ทำไมกันนะ?
เหตุผลในเรื่องนี้ อธิบายออกเป็นข้อแยกย่อยได้ 3 ข้อ

1️⃣ ความง่วงยามบ่าย (หลังมื้อเที่ยง) ที่จริงแล้วอาจจะเป็นความง่วงจากจังหวะ “เซอร์คาเดียน” คือเป็นระบบร่างกายของมนุษย์เราตั้งแต่ยุคโบราณที่มีนิสัยการงีบหลับยามบ่ายเป็นเรื่องปกติ

2️⃣ การรับประทานอาหาร ยิ่งปริมาณมาก น้ำตาลในเลือดจะยิ่งสูง ซึ่งส่งผลขัดขวางการทำงานต่อสารสื่อประสาทที่มีชื่อว่า “โอเร็กซิน” (กลุ่มสารสื่อประสาทที่ช่วยทำให้ร่างกายตื่นตัว และการเผาผลาญพลังงานร่างกาย โดยสารดังกล่าวจะหลั่งออกมามากเป็นพิเศษเมื่อเรามีอาการหิว)
3️⃣ เมื่อเรารู้สึกอิ่มท้อง แรงปรารถนาในการขยับตัวจะลดลง

ก่อนจะกลายเป็น “สภาวะความเกียจคร้าน” ในรูปแบบหนึ่ง
ซึ่งเป็นสภาวะที่สามารถช่วยเร่งอัตราความง่วงได้เป็นอย่างดี
ใครที่ “หนังท้องตึง หนังตาหย่อน” บ่อยๆ หลังมื้ออาหาร
ทีนี้ก็ได้รู้สาเหตุที่แท้จริงแล้วนะคะ 😁